ฟองสบ่อสังหาริมทรัพย์บ้านเรา

[Golden Stock.]

ตามคิดของผมก็ว่าเกิดแล้วแต่ว่าเป็นฟองสบู่ลูกเล็กๆ ที่คิดว่าไม่น่าจะเป็นอันตราย เมื่อดูจากมาตรการของรัฐบาลที่ใช้ และการพิจารณาการปล่อยสินเชื่อก็ค่อนข้างเข้มงวดกว่าอดีตมาก

ฟองสบู่ที่เคยเกิดนั้น เกิดจากการมีการเก็งกำไรกันจนมากเกินไป ปั่นจนราคาที่ดินสูงขึ้นหลายเท่าตัว ทั้งที่ส่วนใหญ่ซื้อมาแล้วไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อะไร สุดท้ายคนที่ซื้อเป็นคนสุดท้ายก็หมดตัว เป็นหนี้เป็นสินกันมากมาย มีคนรู้จักอยู่หลายคนที่ซื้อที่แปลงละหลายสิบล้านหลายแปลง โดยที่ตัวเองมีเงินแค่วางมัดจำ ด้วยคิดว่าจะปล่อยก่อนเทเงิน สุดท้ายต้องเสียเงินมัดจำจนหมดตัวมาแล้ว

และตัวชี้วัดอีกตัวสำหรับผม คือ เมื่อสมัยก่อนที่ที่ดินบูมๆ จะมีนายหน้าค้าที่ดินเดินเข้ามาบ้านผม หรือเพื่อนคนอื่นๆ เกือบจะทุกวัน และในวงกาแฟชาวบ้านก็จะมีการพูดกันเกี่ยวกับที่ดิน เช่นซื้อแปลงนี้ แปลงนั้นดี กำไรเท่าโน้น เท่านี้ เป็นต้น ทว่า ณ ปัจจุบัน ผมยังไม่เห็นบรรยากาศแบบนั้นเลยครับ

[ผมเอง]

จำนวนที่อยู่อาศัยที่ขอจดทะเบียนในปีที่มากที่สุด(ไม่แน่ใจว่า37 หรือ38)นั้นมีอยู่ 80000หน่อย

ปี03ที่ผ่านมามีประมาณ3ถึง40000หน่วย(แถมเป็นบ้านในsegment 3 ถึง 5และ 7 ถึง 10 ล้าน จำนวนมากกว่าทาวเฮ้าส์และคอนโดซะอีก)

ที่สำคัญ เป็นที่อยู่อาศัยแบบสร้างก่อน ขาย ทีหลัง ในจำนวนอีกพอสมควร

ผมเองชอบให้สื่อพูดถึงฟองสบู่บ่อยๆ เพราะ เป็นการเตือนให้ระวัง พอระวังมันก็จะไม่เกิด หรือเกิด ก็เกิดแบบไม่รุนแรง