Thai Value Investor Webboard

ผมโชคดีที่ได้นั่งโต๊ะเดียวกับคุณลุงพงศ์พันธ์
ถ้าผมกะไม่ผิดคุณลุงน่าจะอายุ60-70ปี มากที่สุดในงาน
คุณลุงเป็นvi พันธ์แท้ ลงทุนในหุ้นมาตั้งแต่หนุ่มๆ (ผมว่าน่าจะตั้งแต่เปิดตลาด) และชวนลูกๆมาลงทุนด้วย ทุกคน
คุณลุงมางานนี้กับลูกชายซึ่งก็เป็นนักลงทุนเหมือนกัน บ้านคุณลุงอยู่ติดกับเจ้าของtuf
คนอายุขนาดคุณลุงถ้าลงทุนน่าจะลงทุนแบบ" เก็งกำไร "เพราะเป็นtrendของยุคนั้น
...................แต่ผมผิดคาดครับ
คุณลุงเป็นviตัวจริง พันธ์แท้ซะด้วย
คุณลุงได้แนะนำว่าการลงทุนเป็นการพัฒนาชาติ ไม่ใช่การพนัน
เวลาที่คุณลุงซื้อหุ้น จะถือยาวๆๆๆๆๆๆไปเรื่อยๆ ไม่เข้าๆออกๆ
เวลาซื้อหุ้น จะมีราคาอยู่ในใจว่าถูกหรือแพง โดยคำนวนจาก
book value/2 + 5เท่าของเงินปันผล +หรือ- อีก20%โดยดูจากgoodwillของบริษัท
ถ้าบริษัทดีก็บวกเพิ่มให้อีก20-30% โดยดูจากปันผลที่สม่ำเสมอและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
และจะขายต่อเมื่อ ผลประกอบการณ์ลดลง อย่างมีนัยสำคัญ กำไรน้อยหรือมาก แม้ขาดทุนก็ขาย
ผมขอบันทึกไว้เป็นเกียรติสำหรับชมรมtviของพวกเราครับ

เท่าที่ผมฟังๆดู
คุณลุงหักbook value ด้วยการหาร2เพราะว่าอาจมีการหมกเม็ดทางบัญชี(เท่ากับmargin of safety)
5*เงินปันผลคล้ายๆกับการฝากเงินได้ดอกเบี้ย20%
และให้น้ำหนักกับgoodwill โดยบวกเพิ่มให้อีก20%จากราคาที่ประเมิน(ถ้าเทียบกับที่คุณวิบูลย์พูดคือค่าการสร้างbrand eQuity+ค่าr&dที่บริษัทได้ลงทุนผ่านมาในช่วงหลายๆปี)