หนังสือ : ทุกเล่มของ ศ.ระวี ภาวิไล

เชิญมาพักผ่อน คลายร้อนนั่งเล่น คุยกันเย็นๆ พร้อมเรื่องกีฬา สัพเพเหระ ทัศนะนานา ชีวิตชีวา สุขภาพทั่วไป บันเทิงขำขัน รอบเรื่องเมืองไทย ชวนเที่ยวที่ไหน อยากไปก็นัดมา ...โย่วๆ
ล็อคหัวข้อ
Harry unlog

โพสต์ โดย Harry unlog » พฤหัสฯ. มี.ค. 04, 2004 12:21 am

ผมก็เป็นคนหนุ่งที่ชอบด้านดาราศาสตร์ แต่อ่านแล้วก็มึนๆ อยากศึกษาจริงจังก็ไม่มีเวลา



-ลูกอีสาน

โพสต์ โดย -ลูกอีสาน » ศุกร์ ต.ค. 22, 2004 12:35 pm

น้องแฮรี่พูดถึงงานเขียนของ คาลิล ยิบราน เรื่องปรัชญาชีวิต
ซึ่งแปลโดย ศ.ระวี ภาวิไล
ดังกระทู้

http://www.thaivalueinvestor.com/webboa ... fc17e56214

เข้าใจว่าที่มาของคำนี้จะนำมาจากเรื่อง การบริจาค
ซึ่งจะคัดลอกมาให้อ่านครับ...

**แล้วเศรษฐีคนหนึ่งพูดว่า ได้โปรดกล่าวถึงการ 'การบริจาค'
และท่านตอบว่า

เมื่อเธอบริจาคทรัพย์สมบัติของเธอ เธอให้แต่เพียงเล็กน้อย ต่อเมื่อเธออุทิศตนเองสิ นั่นเป็นการให้อย่างแท้จริง

ทรัพย์สมบัติของเธอนั้นเอง จะเป็นสิ่งอื่นใด นอกจากสิ่งที่เธอเก็บไว้และเฝ้าระแวดระวังไว้ ด้วยกลัวว่า พรุ่งนี้เธออาจต้องการมันอีก

เจ้าสุนัขจอมฉลาดที่ฝังชิ้นกระดูกไว้ในทรายขณะเมื่อมันเดินตามผู้แสวงบุญไปยังทิพยนคร เพื่อมันจะได้กินอีกในวันพรุ่ง---พรุ่งนี้มันจะได้กินละหรือ

ความกลัวว่าจะต้องการอีก มิใช่ความต้องการเองหรือ

ความพรั่นพรึงต่อความกระหาย ทั้งๆ ที่บ่อน้ำของเธอก็ยังเต็มเปี่ยม คือความกระหายอันมิรู้ดับมิใช่หรือ..

*****************

บางคนมีมาก แต่เขาบริจาคเพียงนิดเดียว และก็ให้เพื่อเอาชื่อ และความปรารถนาอันเร้นอยู่นี้ ย่อมทำให้การบริจาคของเขามีราคี

บางคนมีน้อย แต่อุทิศให้ทั้งหมด

เขาเหล่านี้มีศรัทธาต่อชีวิต และต่อความสมบูรณ์ของชีวิต และถุงเงินของเขาไม่เคยว่างเปล่า

บางคนบริจาคไปด้วยความปราโมทย์ และความปราโมทย์นั้นเองเป็นผลตอบแทน

บางคนบริจาคไปด้วยความปวดร้าว ความปวดร้าวนั้นเองย่อมชำระดวงใจของเขา

ยังมีบางคนให้ไปโดยไม่รู้จักความเจ็บปวดในการให้ มิได้ให้โดยมุ่งหวังความปราโมทย์ใดๆเป็นผลตอบแทน และมิได้ให้โดยมุ่งหวังคุณความดีใดๆ

เขาบริจาคให้ ดุจเดียวกับบุปผชาติอันส่งกลิ่นหอมตลบอยู่ในหุบเขาโน้น

พระผู้เป็นเจ้าทรงดำรัสผ่านมือของบุคคลเช่นนี้ พระองค์ทรงสรวลยิ้มกับพื้นพิภพผ่านดวงตาของคนเช่นนี้

*******

ยังมีต่อครับ.....



ล็อคหัวข้อ