หนังสือ : ทุกเล่มของ ศ.ระวี ภาวิไล
น้องแฮรี่พูดถึงงานเขียนของ คาลิล ยิบราน เรื่องปรัชญาชีวิต
ซึ่งแปลโดย ศ.ระวี ภาวิไล
ดังกระทู้
http://www.thaivalueinvestor.com/webboa ... fc17e56214
เข้าใจว่าที่มาของคำนี้จะนำมาจากเรื่อง การบริจาค
ซึ่งจะคัดลอกมาให้อ่านครับ...
**แล้วเศรษฐีคนหนึ่งพูดว่า ได้โปรดกล่าวถึงการ 'การบริจาค'
และท่านตอบว่า
เมื่อเธอบริจาคทรัพย์สมบัติของเธอ เธอให้แต่เพียงเล็กน้อย ต่อเมื่อเธออุทิศตนเองสิ นั่นเป็นการให้อย่างแท้จริง
ทรัพย์สมบัติของเธอนั้นเอง จะเป็นสิ่งอื่นใด นอกจากสิ่งที่เธอเก็บไว้และเฝ้าระแวดระวังไว้ ด้วยกลัวว่า พรุ่งนี้เธออาจต้องการมันอีก
เจ้าสุนัขจอมฉลาดที่ฝังชิ้นกระดูกไว้ในทรายขณะเมื่อมันเดินตามผู้แสวงบุญไปยังทิพยนคร เพื่อมันจะได้กินอีกในวันพรุ่ง---พรุ่งนี้มันจะได้กินละหรือ
ความกลัวว่าจะต้องการอีก มิใช่ความต้องการเองหรือ
ความพรั่นพรึงต่อความกระหาย ทั้งๆ ที่บ่อน้ำของเธอก็ยังเต็มเปี่ยม คือความกระหายอันมิรู้ดับมิใช่หรือ..
*****************
บางคนมีมาก แต่เขาบริจาคเพียงนิดเดียว และก็ให้เพื่อเอาชื่อ และความปรารถนาอันเร้นอยู่นี้ ย่อมทำให้การบริจาคของเขามีราคี
บางคนมีน้อย แต่อุทิศให้ทั้งหมด
เขาเหล่านี้มีศรัทธาต่อชีวิต และต่อความสมบูรณ์ของชีวิต และถุงเงินของเขาไม่เคยว่างเปล่า
บางคนบริจาคไปด้วยความปราโมทย์ และความปราโมทย์นั้นเองเป็นผลตอบแทน
บางคนบริจาคไปด้วยความปวดร้าว ความปวดร้าวนั้นเองย่อมชำระดวงใจของเขา
ยังมีบางคนให้ไปโดยไม่รู้จักความเจ็บปวดในการให้ มิได้ให้โดยมุ่งหวังความปราโมทย์ใดๆเป็นผลตอบแทน และมิได้ให้โดยมุ่งหวังคุณความดีใดๆ
เขาบริจาคให้ ดุจเดียวกับบุปผชาติอันส่งกลิ่นหอมตลบอยู่ในหุบเขาโน้น
พระผู้เป็นเจ้าทรงดำรัสผ่านมือของบุคคลเช่นนี้ พระองค์ทรงสรวลยิ้มกับพื้นพิภพผ่านดวงตาของคนเช่นนี้
*******
ยังมีต่อครับ.....
ซึ่งแปลโดย ศ.ระวี ภาวิไล
ดังกระทู้
http://www.thaivalueinvestor.com/webboa ... fc17e56214
เข้าใจว่าที่มาของคำนี้จะนำมาจากเรื่อง การบริจาค
ซึ่งจะคัดลอกมาให้อ่านครับ...
**แล้วเศรษฐีคนหนึ่งพูดว่า ได้โปรดกล่าวถึงการ 'การบริจาค'
และท่านตอบว่า
เมื่อเธอบริจาคทรัพย์สมบัติของเธอ เธอให้แต่เพียงเล็กน้อย ต่อเมื่อเธออุทิศตนเองสิ นั่นเป็นการให้อย่างแท้จริง
ทรัพย์สมบัติของเธอนั้นเอง จะเป็นสิ่งอื่นใด นอกจากสิ่งที่เธอเก็บไว้และเฝ้าระแวดระวังไว้ ด้วยกลัวว่า พรุ่งนี้เธออาจต้องการมันอีก
เจ้าสุนัขจอมฉลาดที่ฝังชิ้นกระดูกไว้ในทรายขณะเมื่อมันเดินตามผู้แสวงบุญไปยังทิพยนคร เพื่อมันจะได้กินอีกในวันพรุ่ง---พรุ่งนี้มันจะได้กินละหรือ
ความกลัวว่าจะต้องการอีก มิใช่ความต้องการเองหรือ
ความพรั่นพรึงต่อความกระหาย ทั้งๆ ที่บ่อน้ำของเธอก็ยังเต็มเปี่ยม คือความกระหายอันมิรู้ดับมิใช่หรือ..
*****************
บางคนมีมาก แต่เขาบริจาคเพียงนิดเดียว และก็ให้เพื่อเอาชื่อ และความปรารถนาอันเร้นอยู่นี้ ย่อมทำให้การบริจาคของเขามีราคี
บางคนมีน้อย แต่อุทิศให้ทั้งหมด
เขาเหล่านี้มีศรัทธาต่อชีวิต และต่อความสมบูรณ์ของชีวิต และถุงเงินของเขาไม่เคยว่างเปล่า
บางคนบริจาคไปด้วยความปราโมทย์ และความปราโมทย์นั้นเองเป็นผลตอบแทน
บางคนบริจาคไปด้วยความปวดร้าว ความปวดร้าวนั้นเองย่อมชำระดวงใจของเขา
ยังมีบางคนให้ไปโดยไม่รู้จักความเจ็บปวดในการให้ มิได้ให้โดยมุ่งหวังความปราโมทย์ใดๆเป็นผลตอบแทน และมิได้ให้โดยมุ่งหวังคุณความดีใดๆ
เขาบริจาคให้ ดุจเดียวกับบุปผชาติอันส่งกลิ่นหอมตลบอยู่ในหุบเขาโน้น
พระผู้เป็นเจ้าทรงดำรัสผ่านมือของบุคคลเช่นนี้ พระองค์ทรงสรวลยิ้มกับพื้นพิภพผ่านดวงตาของคนเช่นนี้
*******
ยังมีต่อครับ.....