โค้ด: เลือกทั้งหมด
สัปดาห์ที่แล้วเขียนถึงชีวิตของประธานาธิบดีทรัมป์ มีผู้สนใจมากเกินความคาดหมาย และอยากทราบต่อถึงแนวการทำงาน (ธุรกิจ) และแนวคิดเรื่องการเงินของเขาจึงเป็นที่มาของตอนต่อในสัปดาห์นี้ค่ะ (ขอใช้สรรพนามก่อนรับตำแหน่งเป็น “เขา” และหลังรับตำแหน่งเป็น “ท่าน” เพื่อไม่ให้ขัดกับข้อเท็จจริง)
เริ่มจากแนวคิดในเรื่องการเงินก่อน แม้ว่าเขาจะมีฐานะดี และท่านผู้อ่านอาจจะเห็นภาพอพาร์ตเมนต์ของเขาที่มีจำนวนห้องนอนมากมาย เครื่องใช้ไม้สอยจานชามที่เป็นทองคำ มูลค่าสูงๆ แต่เขามีความเป็นอยู่แบบนี้ เมื่อมีเงินเหลือเฟือเกินกว่าที่จะใช้ได้หมดในชีวิตนี้ ก่อนหน้านั้น เขา(เล่าทำนองว่า) เขาก็ใช้ชีวิตวัยเด็กเหมือนคนธรรมดาคนอื่นๆที่มีฐานะค่อนข้างดี
แนวคิดในเรื่องการสอนลูกของเขาถูกใจดิฉันมากทีเดียวค่ะ ทรัมป์แนะนำว่าต้องสอนลูกให้รู้จักคุณค่าของเงิน โดยเขาสอนลูกผ่านการทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ด้วยการทำงานหนัก ประหยัดค่าใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่จำเป็น เขาพอใจเมื่อสามารถซื้อสินค้าราคาพิเศษได้ ไม่ว่าจะเป็นสินค้าชิ้นใหญ่ เช่น ตึก หรือชิ้นเล็ก เช่น ข้าวของเครื่องใช้ ครีมโกนหนวด
ทรัมป์บอกว่าพ่อแม่เขาทำตัวเป็นตัวอย่างให้เห็น การประหยัดมัธยัสถ์ ความมุ่งมั่นและมีวินัย อยู่สบายแต่เรียบง่าย ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เงินไม่ได้หามาได้ง่ายๆ และเราควรใช้จ่ายอย่างมีสติ แต่พ่อแม่ของเขาให้ความสำคัญกับโรงเรียนและการศึกษามาก เขาจึงได้รับการศึกษาในโรงเรียนดีๆ
ในการเลี้ยงลูก โดนัลด์ ทรัมป์ จะให้ลูกมีงบใช้จ่ายส่วนตัว และต้องดำเนินชีวิตภายในวงเงินที่กำหนด ทุกคนมีบัตรเครดิตแต่จำกัดวงเงิน เพราะต้องการให้มีบัตรเครดิตเพื่อเอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉินมากกว่า และเพื่อให้ลูกรู้จักค่าของเงิน ช่วงปิดเทอมเขาก็ให้ลูกชายทำงานหารายได้พิเศษ
เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะให้เด็กได้รู้ถึงค่าของเงิน ยิ่งมีเงินมากยิ่งต้องให้เขารู้จักมาก เพราะหากเขาไม่รู้จักใช้เงิน ต่อให้มีเงินมากมายเพียงใด ก็อาจจะหมดไปได้ ดังนั้นรากฐานเกี่ยวกับค่าของเงิน การใช้เงิน การประหยัด รู้คุณค่าของสิ่งของต่างๆจึงเป็นเรื่องที่ต้องปลูกฝังตั้งแต่เด็กค่ะ เมื่อรู้แล้ว เขาจะได้สามารถวางแผนและแนวทางการดำรงชีวิตของเขาได้ เพื่อไม่ให้เกิดการล้มเหลว หรือเกิดโศกนาฏกรรมในภายหลัง
ปรัชญาการลงทุนของเขาคล้ายกับที่ดิฉันเคยเขียนเอาไว้ในบทความตั้งแต่ปี 2548 เขาแนะนำว่าจงลงทุนในสิ่งที่ตัวเองเข้าใจ เป็นอย่างดี กับคนที่สามารถไว้เนื้อเชื่อใจได้ ลงทุนอย่างง่ายๆ ใช้สามัญสำนึกและสัญชาตญาณ และบางครั้ง การลงทุนที่ดีที่สุดคือการที่ไม่ได้ลงทุนนั่นเอง
นี่เป็นเรื่องที่ถูกต้องที่สุด ไม่มีใครควรจะต้องลงทุนในทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้รับการเสนอมาให้ลงทุน การเลือกไม่ลงทุนก็เป็นการตัดสินใจลงทุนอย่างหนึ่ง คือตัดสินใจว่าจะนำเงินก้อนนั้นไปไว้ในที่ที่ปลอดภัย หมายถึงมูลค่าไม่เสื่อมสลาย แม้ผลตอบแทนอาจจะน้อยนิด เพื่อลดความเสี่ยงโดยรวมของการลงทุนค่ะ
ประโยคหนึ่งในหนังสือของเขาสะดุดใจดิฉันมาก ทำให้พอคลายความกังวลเกี่ยวกับนโยบายแปลกๆของเขาในการเสียงไปเปลาะหนึ่ง คือ “หัดให้ตนเองมีความยืดหยุ่นบ้าง เป็นเรื่องปกติที่คุณจะเปลี่ยนแนวความคิดและเริ่มทำสิ่งที่แตกต่างออกไป ตราบใดก็ตามที่คุณไม่ได้รับปากผูกมัดตนเองไว้กับฝ่ายตรงข้าม”
นี่ย่อมแสดงว่า สิ่งที่เขาพูดในการหาเสียงและการกล่าวสาบานตนเข้ารับตำแหน่ง อาจไม่ได้ถูกนำมาดำเนินการทุกเรื่อง เพราะการหาเสียงเป็นเพียงการรับปากอย่างหลวมๆ มิฉะนั้น โลกต้องวุ่นวายแน่ๆ หากเขาทำตามทุกอย่างที่ได้เคยหาเสียงไว้
ส่วนตัวดิฉันมองว่าสื่อและตลาดเงินตลาดทุนมุ่งให้ความสนใจกับคำพูดของท่านมากไปหน่อย ต้องอย่าลืมว่า โดยพื้นฐานท่านเป็นนักธุรกิจ หากท่านใช้เทคนิคเดียวกับที่ใช้ในการเจรจาต่อรองในการทำธุรกิจ ท่านก็จะพูดไปสุดโต่งก่อน แล้วจึงเจรจาต่อรองจนมาจบตรงที่ “ให้แน่ใจว่าได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย” ท่านเขียนเอาไว้เองว่า “บ่อยครั้งที่การดื้อดันยืนกรานนับว่ามีประโยชน์”
ดิฉันเชื่อว่าในขณะนี้ ท่านประธานาธิบดี กำลังอยู่ในระยะทดสอบว่า ในบางตำแหน่ง เพียงคำพูดว่าจะทำก็ส่งผลแล้ว ยังไม่จำเป็นต้องลงมือทำด้วยซ้ำไป ดังเช่นที่ท่านได้ทำให้ ฟอร์ด มอเตอร์ ยกเลิกแผนสร้างโรงงานประกอบรถยนค์มูลค่า 1,600 ล้านเหรียญในเม็กซิโก้ และหันมาสร้างโรงงานในสหรัฐอเมริกาแทน และทำให้โรงงานประกอบรถยนต์หลายค่ายในสหรัฐ หันมาศึกษาดูว่า จากที่เคยย้ายไปสั่งชิ้นส่วนประกอบรถยนต์จากจีนเมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา อาจจะต้องทบทวนหันกลับมาสั่งชิ้นส่วนจากโรงงานในสหรัฐอเมริกาเหมือนเดิม
และหวังว่าท่านจะค่อยๆลดการพูดทุกสิ่งที่มีอยู่ในใจออกมา เมื่อท่านอยู่ในตำแหน่งที่ทรงอิทธิพลอย่างใหญ่หลวงตำแหน่งนี้ค่ะ
ขอต้อนรับปีระกาตามปฏิทินจีน และขออวยพรให้ทุกท่านมีความสุข มีโชคดี มีสุขภาพแข็งแรง มีเงินใช้สอยไม่ขาดมือ และอย่าลืมเก็บออมและลงทุนด้วยนะคะ เพื่อความมั่นคงในชีวิตของท่าน